Kolejne (oby już ostatnie wirtualne) MIPTV przynosi mniej niż zwykle widowiskowych nowinek programowych ze świata. Przeglądy najświeższych produkcji oddają obraz współczesnych tęsknot – za spotkaniami z ludźmi czy utraconym rajem dzieciństwa. Producenci programów coraz mocniej sięgają do świata esportu i podcastów w poszukiwaniu inspiracji, a ich poszukiwania coraz częściej finansują reklamodawcy. Twórcy seriali nie odpuszczają młodej widowni – kategoria Young Adults doczekała się na MIPTV pierwszej prezentacji nowinek skierowanych dokładnie do tej grupy.
Widać pandemiczne odchudzenie po MIPTV, jednej z największych i najbardziej inspirujących branżowych imprez rynku TV. Agenda – przynajmniej pod kątem zainteresowań ScreenLovers – mniej wypasiona, a i przeglądy nowinek programowych ze świata nie rzucają tym razem na kolana. Trudno się oczywiście dziwić, pandemia zebrała żniwo także w produkcji.
Łowcy trendów z The Wit (Virginię Mouseler znacie także z konferencji ScreenLovers) stanęli jednak na wysokości zadania i skromniejszą ofertę programową ubrali w ciekawsze niż zwykle ramy, dodając do standardowych przeglądów nowinek programowych specjalne wydania – „The Lab” (poświęcone nowym trendom) oraz „Young Adults” (skoncentrowane na programach dla młodych publiczności).
Co więc działo się przez ostatnie miesiące w produkcji i czeka na premiery albo świeżo zadebiutowało w stacjach lub serwisach VOD?
W telewizjach widać wysyp prostych teleturniejów, nawiązujących często do dziecięcych zabaw na antenach światowych telewizji. Przykłady?
- „Lightning” z BBC2
- „Family Piggy Bank”
- „Cherries Wild” (sponsorowany przez Pepsi Wild Cherry)
- wiedzowy „The 1% Club”, którego premierę opóźniła niestety brytyjska iTV
- czy hiszpański „Sophia, help me to win 1 million”, w którym z pomocą wirtualnej asystentki podpowiadającej (oby) właściwą odpowiedź można wygrać niemałe pieniądze.
W nowościach programowych ze świata odbija się tęsknota za spotkaniami z ludźmi. Wspólne posiłki to motyw łączący dwie prezentowane przez The Wit nowości:
• Irlandzki „Eating with the enemy” All3 media, w którym twórcy zderzają ludzi o kompletnie innym backgroundzie. Wspólny posiłek i pytania o fundamentalne kwestie światopoglądowe tworzą grunt do ognistej niekiedy debaty, a przepychanki uczestników komentują psychologowie.
• Holenderski „Table for Two” to z kolei program, którego uczestnik musi zjeść kolację w niespodziewanym towarzystwie. Jego rozmówca jest przygotowany na spotkanie, ale on sam przeżywa emocjonalną niespodziankę spotykając ważną postać ze swojej przeszłości.
Producenci nie uciekają od problemów współczesności – pisaliśmy tu już, że na popularności zyskują programy nawiązujące do zdrowia psychicznego. Niekiedy w naprawdę miłej formule. Przykładem służy:
• Hiszpański „Dr Paw” – psychologowie zwierzęcy pomagają w nim ludzkim pacjentom z pomocą swojego czworonożnego i skrzydlatego teamu. Nasi mniejsi bracia nie oceniają, nie krytykują, a swoją słodyczą i serdecznością otwierają serca i koją strapione umysły.
Nowe technologie dają o sobie znać na różne sposoby, ciekawie z VR eksperymentują Brytyjczycy we:
• “Future You“. Uczestnicy programu zmagają się z nadwagą. Ale wizja odchudzonego siebie – VR-owa wizja, to niezła motywacja, by postarać się zrzucić zbędne kilogramy. Deepfake użyty wreszcie w zbożnym celu 😉
W programach TV i VOD przewija się nadal wątek urządzania i kupowania domów. Gdzie np.?
• W „Kids buy a new house” – holenderskim formacie z udziałem dzieci wybierających idealny dom dla całej swojej rodziny. Rodzice nie zobaczą go aż do… podpisania umowy o zakupie nieruchomości.
• „Home Made Home” to z kolei dzieło Belgów nawiązujące do zawrotnych cen na rynku nieruchomości i zmagań młodych ludzi, by zdobyć własne M. Dziewięć młodych par podejmuje się w programie renowacji zapuszczonego domu, który mają szansę wygrać. Cenieni architekci oceniają ich projekty, a następnie 2 pary wybrane ruszają do remontu. Zwycięzcy zamieszkają w zaaranżowanym przez siebie gniazdku.
Ludzi, którzy zdecydowanie nie chcą już ze sobą mieszkać pokazują nam z kolei Japończycy. Ślubnych i randkowych show mamy już powyżej uszy, zatem pora na rozwody!
• „Happily ever apart” to historie małżeństw rozwodzących się przed kamerami. Widzowie poznają historię par, która doprowadziła do nieszczęśliwego zakończenia i początku nowego, potencjalnie szczęśliwszego życia. Scenariusz imprezy rozwodowej, którą razem z rozwodnikami przeżyją także widzowie uwzględnia m.in. odpowiedzi na trudne pytania, podziękowanie wkrótce ex-małżonkowi za wspólne lata czy przemyślany prezent pożegnalny.
The Wit pokazał też nowe kierunki poszukiwań twórców programów. Czerpiących pełnymi garściami ze wschodzących trendów w rozmaitych dziedzinach. Trzy warte szczególnej uwagi to zdaniem The Wit e-sport, marki oraz podcasty.
Przykłady?
W rosnącej, przyciągającej coraz szersze grupy i większe budżety kategorii e-sportu łowcy formatów wskazują m.in.
• „Top Gamers Academy” transmediowy program, w pełni sfinansowany przez sponsorów
• “The next e-talent team gullit“
• “Making the squad: the FIFA edition“
• “Fifa Face-Off“
W esportowych programach często marki udzielają dużego wsparcia, są kreatywnymi partnerami produkcji, nieraz głównymi bohaterami. Ale nie tylko kategorię sport opanowali reklamodawcy. Marki są w programach oraz budżetach stacji (ale nie tylko, bo i serwisów subskrypcyjnych) coraz bardziej widoczne. Przykłady?
• „Roosters”, program o przyjaźni z rozgrywkami Red Bull Batalla de los Gallos w tle, sponsorowany oczywiście przez Red Bull
• „For the Record” – kanadyjski serial dla CBC Gem (VOD) o rozstaniu. Czy muzyka może jednak połączyć złamane serca? Program finansuje Polygram, wytwórnia płytowa.
• Sposób na promocję w środowisku cyfrowego wideo znalazły też nasenna aplikacja Calm, która w HBO Max sponsoruje rysunkowy, kojący „A world of calm”.
• Podobny patent na Netfliksie testuje z kolei medytacyjna aplikacja Headspace finansująca „Headspace guide to meditation”
Twórcy programów nie pozostali obojętni na boom podcastowy. Przenoszenie sukcesu audio do wideo marzy się wielu twórcom – obecnie, jak wylicza The Wit, 60 programów bazujących na podcastach jest na etapie developmentu.
Warte uwagi przykłady?
• “Annika” – telewizyjna adaptacja niezwykle popularnego słuchowiska kryminalnego BBC Radio 4, z udziałem charyzmatycznej inspektorki prowadzącej w Szkocji śledztwo
• „Calls” z Apple TV+, czyli pełna napięcia historia, w której nie spotkamy klasycznego wideo. Przerażająca historia opowiedziana głównie ładnie zilustrowanym dźwiękiem. W Polsce już dostępna jako „Połączenie oczekujące”
A do następnego odcinka zajrzyjcie, by zobaczyć o co chodzi z tymi młodymi dorosłymi, zajawionymi we wstępie 😊 Miałam ich wrzucić już tu, ale może przy okazji nowinek programowych skierowanych do Young Adults warto szerzej przyjrzeć się tej trudnej – szczególnie z perspektywy nadawców TV – grupie?